|
Ungdómur ekki meir!
Á laugardaginn gerðist sá merkilegi atburður að makinn hætti að vera ungdómur. Hann átti 26 ára afmæli og nýtur því ekki lengur þeirra forréttinda að fá ungdómsafslátt þegar hann ferðast með sænska járnbrautafélaginu, húrra fyrir því. Á afmælisdaginn fór famelían í bæjarferð og sankaði að sér alls kyns nauðsynjavörum fyrir afmælisveislu eins og til dæmis kjöthitamæli, rauðvíni og svo að sjálfsögðu stóru kjötstykki. Guðmundur eldaði svo þessa ljómandi góðu máltíð (ég kemst ekki að í eldhúsinu lengur vegna mikils matargerðaráhuga makans) og svo voru bara allir á heimilinu sofnaðir fyrir 11... sumir vegna aldurs og aðrið vegna hálsbólgu- og veikindaógeðs.
Af skvísunni er svo sem ekkert nýtt að frétta, hún valsar nú um gangana í blokkinni, hangir í flestu sem hægt er að hanga í og dundar sér stundum við að klifra upp í sófa! Ég hef nú varla séð hana neitt í þessari viku þar sem ég er í fyrirlestramaraþoni í Þýskalandi, eða allavegana mjög sunnarlega í Svíþjóð. Ég er að lesa kúrs sem er kenndur í Karolinska institútinu í Huddinge og til að spara nemendunum miklar lestarferðir, þá var ákveðið að pakka öllum kúrsinum í 2 vikur. Í dag var ég í stanslausum fyrirlestri frá 11 til 18 sem var svaka hressandi. Það var nú reyndar verra á mánudaginn. Þá var sami fyrirlesarinn með fyrirlestur frá 9-17. Það sem var kannski verst við það var að ég skildi ekki alveg alltaf nógu vel sænskuna hans Li, sem sagði voða oft L í stað R eins og mörgum kínverjum hættir til! Skemmtilegt að segja frá því að það flæddu kaffibollar uppúr ruslinu þegar tíminn var loksins búinn.
Til að komast til Huddinge þarf ég að taka venjulegu "almenningssamgöngu-lestina". Þessa dagana er kalt og snjór, sem kemur kannski ekki á óvart í febrúar í þessum heimshluta. Það sem kemur mér samt alltaf á óvart, er að Stokkhólmararnir virðast alltaf jafn hissa á að sjá snjó og mínustölur á hitamælinum. Lestin er alltaf sein, og ef hún er bara lítið sein, þá bilar hún einhvers staðar á miðri leið þannig að maður þarf að skipta um lest og verður samt seinn í tíma! Sumar lestirnar eru orðnar svo gamlar að þær bara þola ekki frostið og svo verða alls konar einkennileg lestarteina óhöpp þegar svona hvítt sull leggst yfir allt.
Ekki nóg með hvað þetta lestarkerfi er misheppnað, þá eru til fávitar eins og þeir sem settu brunnlok á teina um daginn sem rústaði vagni sem og teinunum sem hefur ollið enn meiri töfum og leiðindum fyrir utan tugmilljóna tjón!
Óvell, best að hætta að tuða. Ég get þó glaðst yfir því að strætóinn minn og neðanjarðarlestin klikka nú ekki svo oft og svo get ég líka glaðst yfir því að eftir rúma vikur þarf ég ekki að nota þessa ljótu lest meir! Best að fara og koppla af yfir innihaldslausu og yfirborðskenndu sjónvarpsefni, vil ekki ofhlaða hausinn af einhverju fræðandi svo maður meiki nú morgundaginn.
Skrifað 9:01 e.h. af Sveinbjörgu
|
bravenet.com