Alheimsnetið komið í hús
Hver hefði trúað því að maður gæti glaðst svona mikið yfir því að fá þetta flæði upplýsinga beint heim í stofu. En það er orðið ljóst, við erum komin með internet. Erum bara búin að sakna þess í tæpar fjórar vikur. Ég gæti því gerst duglegri bloggari fyrir vikið :)
Við erum reyndar ekki búin að taka svo mikið eftir þessum skorti síðastliðna viku þar sem að mamman mín og pabbi komu til okkar síðasta þriðjudag og það var sko ekki neitt hangs á þeim. Við fórum á Vasasafnið, keyrðum í skerjagarðinum, skoðuðum að sjálfsögðu bæinn, skruppum til Uppsala of fórum svo í Sigtuna sem er elsti bæjarkjarni í Svíþjóð. Við keyrðum og keyrðum og keyrðum þannig að við erum nú eiginlega farin að sjá Stokkhólm í töluvert nýju ljósi, og svo eftir allan aksturinn þá eldaði pabbinn minn ofur máltíðir á hverju kvöldi þannig að ég hugsa að við Gummi höfum ekki lést neitt sérlega síðastliðna vikuna. Svo var geymslan okkar innréttuð með svaka hillum og mixi og ég græddi líka skrifborðsstól ásamt ýmsustu öðrum dýrgripum, takk fyrir okkur ! Nú eru þau bara skroppin til Gautaborgar og fara svo heim í kvöld þannig að okkur finnst nú eitthvað tómlegt hérna í holunni okkar.
Annars þá erum við í "upplestrarfríi" til 26. apríl þar sem að nú er omtentaperiod eða upptökuprófatími, og við erum víst svo miklar hetjur í Svíþjóðarlandinu að vera ekki á leið í a.m.k. eitt stykki slíkt. Erum því bara heima að læra (eins og svo oft áður) nema í þetta skiptið þá erum við eitthvað aum í rassalingunum. Við keyptum okkur nebblilega hjól í gær og erum búin að vera að gera tilraunir með þau. Við vorum fyrst svo græn að við héldum að við gætum tekið lestina í hjólabúðina og hjólað svo heim. En nei, við fengum hjólin í sitthvorum risakassanum og þurftum því að drusla honum með okkur í lestinni heim. Við vorum nú svo heppin að það var annar í páskum þannig að það voru fáir á ferðinni þannig að við vorum ekki fyrir neitt mjög mörgum. Erfiðast var svo að drusla kössunum úr lestinni og heim í hús. Gönguferðin sem tekur venjulega kannskir 7-8 mínútur varð allt í einu hálftíma löng og ég er komin með massaharðsperur ásamt því að vera með ofur massa upphandleggsvöðva. Í dag gerðum við svo tilraun til að hjóla uppí skóla til að kíkja á internetið (augljóslega fyrir tíma internetsins hér) og villtumst á einhverjum svaka hestastíg í skóginum hér fyrir norðan en komumst þó á áfangastað á endanum og fundum svo voðalega fína leið til baka. Við vorum eitthvað að spá í að fara og láta stilla gírana en ég held að kinnarnar meiki ekki að hjóla meira alveg strax, þ.a. það verður kannski geymt þangað til eftir helgi.
Ótrúlegt en satt þá ætla ég ekki að læra núna heldur að fara að þvo í ofurfínu tvättstugunni okkar.
Skrifað 3:39 e.h. af Sveinbjörgu
|